Historia Domu Swietego Jacka
W kwietniu 1594 roku dominikanin polski Jacek Odrowaz (Saint Hyacinthe) zostal kanonizowany przez papieza Clemensa VIII. Klasztor ojcow Dominikanow, dedykowany Swietemu Jackowi Odrowazowi, zbudowany zostal na Korsyce z inicjatywy dominikanow hiszpanskich w latach 1602-1606, pod kierownictwem architektow Bastiano et Viviano della Figarella et Ricovero della Mandriale. Pracowali dla wspolnoty Santa Maria, na konto pewnego Ojca Dominikanina z Hiszpanii(*). Caly okreg Piève di Lota bral udzial w budowie klasztoru.
Od roku 1618 przebywalo w klasztorze juz osmiu zakonnikow . Zajmowali sie uprawa ziemi, hodowla oliwek i winnicy. Poswiecali sie tez katechezie, udzielaniu sakramentow i gloszeniu kazan dla calego okregu Piève di Lota. Byli dzieki temu wielka pomoca dla ksiezy z okolicznych parafii.
Zrodla historyczne podaja jako ciekawostke, ze okolo roku 1630 przeorem klasztoru Swietego Jacka byl wikariusz generalny Swietego Officjum, Wielki Inkwizytor.
Klasztor opustoszal w okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. Teren i budynki sprzedane zostaly rodzinie Cecconi a nastepnie wlascicielowi ziemskiemu Sauveur Raffaelli, ktory odnowil zniszczony kosciol dominikanow, by 11 pazdziernika 1880 roku oddac go na nowo do sprawowania kultu. W 1895 roku dobroczynca i wlasciciel klasztoru przekazal go Zgromadzeniu Siostr Franciszkanek Misjonarek Maryi. W ten sposob, klasztor o duchowosci dominikanskiej, przeszedl na duchowosc franciszkanska. W tym samym roku hrabia Jean Cagninacci, jeden z ostatnich czlonkow rodziny dobroczyncow klasztoru, oddal go w rece pierwszej przelozonej siostr, Matki Marii od Milosierdzia Boezgo.
Do roku 1960 siostry prowadzily w klasztorze dom dla sierot, pozniej przyjmowaly mlodziez na rekolekcje i na kolonie letnie.
Franciszkanki przejely katechizacje i calosc wychowania religinego w sektorze Santa Maria di Lota i innych, do roku 1989. Czynily tym wiele dobra i zaskarbily sobie pamiec i wdziecznosc wszystkich mieszkancow tego okregu. Niestety, po ich odejsciu na skutek podeszlego wieku i chorob, klasztor Swietego Jacka pozostal opuszczony przez okres ponad dziesieciu lat.
W 1998 roku biskup Diecezji Ajaccjo André LACRAMPE, zwrocil sie do Polskiej Misji Katolickiej we Francji z propozycja objecia klasztoru przez polskie siostry zakonne. Rektor Polskiej Misji, ksiadz Stanislaw JEZ, po przybyciu na miejsce uznal, ze opuszczony klasztor na Korsyce pod wezwaniem Swietego Jacka Odrowaza jest znakiem dla Polskiej Misji Katolickiej we Francji, zeby podjac sie misji na Korsyce. Pierwsze siostry ze zgromadzenia Dobrego Pasterza od Bozej Opatrznosci przyjechaly objac sluzbe w bylym klasztorze, ktory nazwany zostal oficjalnie Domem Swietego Jacka. W ten sposob nastapilo prawdziwe odrodzenie tego miejsca, tak bardzo waznego dla historii Kosciola na Korsyce, ku radosci wszystkich okolicznych mieszakancow, ktorzy nawet utworzyli wolne Stowarzyszenie Obrony Klasztoru Swietego Jacka, w trosce aby nie przejely go nieodpowiednie rece.
Obecnie w Domu Swietego Jacka pracuja siostry ze zgromadzenia Maryi Niepokalanej. Dom pozostaje otwarty dla wszystkich przybylych gosci, sluzy tez potrzebom diecezji, a szczegolnie parafiom z okolicznych miejscowosci.
Informacje zaczerpniete z ksiazki ksiedza kanonika F. SARAVELLI „Historia pewnego régionu: Piève Lota”.